Vaak is de vraag, hoe moet ik iemand met decubitus nu begeleiden en helpen?

Wij hebben hiervoor de antwoorden en praktische tips/advies voor u als begeleider.

 

Tips/advies op lichamelijk gebied

Een droge huid moet je insmeren met een vette zalf (bijvoorbeeld Lanettezalf), dit doe je 1 tot 3 keer per dag. Het wordt wel afgeraden om te wrijven over de huid met zalf om te voorkomen van Decubitus, net zoals koud houden en föhnen. Bij gebruik van ijsblokjes is de kans groter om de wond nog meer te beschadigen. Door föhnen is er kans op verbranding en/of verspreiding van bacteriën. Het is raadzaam om bij incontinentie bij urine de patiënt vaker te verschonen om de huid zoveel mogelijk te sparen (Incontinentie voor urine betekent dat er sprake is van onbeheersbaar en ongewild plassen.) Een goede voedingstoestand bijdraagt aan de preventie en aan de genezing van decubitus. Voor bijvoeding is het niet aangetoond dat het de genezing bevordert.  Verander regelmatig van houding als u dit zelf kunt of laat elke drie uur wisselhouding toepassen.

 

Tips/advies op sociaal gebied

Mensen met decubitus kunnen moeilijk hun bed uit komen. Ze hebben veel pijn, hierdoor kunnen ze geen uitstapjes doen en hebben komen ze bijna niet meer de deur uit. Het geeft een isolement binnen je eigen huis. De wond kan gaan ruiken als het gaat ontsteken, hierdoor kunnen de patiënten zich gaan schamen, waardoor ze de deur niet meer uit durven. Als je de mensen komt verschonen of het bed komt schoonmaken moet je zoveel mogelijk contact maken met ze. Hierdoor hebben ze aanspraak en voelen ze zich eerder op hun gemak. Ook hebben ze hierdoor meer contact en voelen ze zich minder eenzaam op hun kamer, omdat ze toch aanspraak hebben. De ouderen kunnen niet meer naar familie toe. Je kunt daarom middagen organiseren waarbij de familie langs komt. Ze kunnen hierdoor opvrolijken, omdat ze dan hun familie zien en zich minder eenzaam voelen. Je moet ze zo veel mogelijk op hun gemak stellen.

 

Tips/advies op psychisch gebied

Bij doorliggen kunnen cliënten een nare pijn ervaren waar ze onrustig van worden. op deze problemen kun je je ook gaan richten als MZ-er. Hoe kan ik de pijn verhelpen of verminderen, waardoor ook de onrust verdwijnt? De onrust ontstaat vaak door de frustraties van een cliënt. Het is erg hinderlijk wanneer je wilt liggen en je kunt maar niet goed liggen. Een aantal oplossingen zijn rustgevende pillen toedienen, denk hierbij aan Passiflora Emotionele Balans van A.vogel, dit is een krachtige combinatie van kruiden en mineralen. Een cliënt kan nog steeds somber blijven en wanneer deze medicatie niet genoeg is kunt u de cliënt doorverwijzen naar de huisarts, die verdere medicatie kan voorschrijven. Denk hierbij aan anti-deprisiva om hun depressies te onder drukken. Zelf kunt u natuurlijk ook nog een aandeel zijn, ga bijvoorbeeld afleiding zoeken. Denk aan een snoezelactiviteit of andere activiteiten, u moet natuurlijk wel kijken waar de interesses van een cliënt liggen om daar een activiteit op te maken. Praten helpt ook, wees een luisterend oor en stel cliënten gerust. Een cliënt kan zich schamen voor de wonden die zij/hij heeft omdat het erg kan stinken en het er niet fris uitziet. Wanneer u merkt dat een cliënt zich schaamt ga dan in gesprekken, licht ze voor en stel ze gerust. Door de wond goed te verzorgen verminder je de schade.